Da’s waar ook: ik heb een buitenlandse rekening! Hoe streng is de fiscus als u die niet aangeeft?

Buitenlandse rekeningen en roerende inkomsten moet u aangeven in de personenbelasting. Doet u dat niet, dan beschouwt de fiscus dat als belastingontwijking. U zal dan supplementaire aanslagen moeten betalen. Doorgaans legt de administratie een belastingverhoging van 50% op. Maar dan moet ze wel kunnen aantonen dat het om fraude gaat, oordeelt de rechtbank.

Automatische gegevensuitwisseling

Enkele jaren geleden voerde Europa de automatische uitwisseling van bankgegevens in. Alle Europese lidstaten volgen daarmee de Common Reporting Standard, samen met een reeks andere landen. Dat maakt het vrijwel onmogelijk om nog ongemerkt buitenlandse rekeningen aan te houden in een CRS-land.

Toch gebeurt het nog regelmatig dat belastingplichtigen hun buitenlandse rekening en de daarbij horende roerende inkomsten niet aangeven. Soms moedwillig, in de hoop dat hun dossier aan de aandacht van de fiscus ontsnapt. Maar soms ook uit onwetendheid, omdat die buitenlandse rekening al dateert van vele jaren geleden.

Twee voorwaarden voor een belastingverhoging van 50%

Moet u dan een verhoogde aanslagvoet vrezen van 50% op die buitenlandse roerende inkomsten? Niet noodzakelijk. Onlangs oordeelde de rechtbank dat er twee voorwaarden moeten voldaan zijn om zo’n forse tariefverhoging op te leggen: 1) het feit dat de buitenlandse rekening niet werd aangegeven en 2) de doelbewuste intentie om op die manier belastingen te ontwijken.

Het is aan de fiscus om te bewijzen dat er bedrieglijk opzet in het spel is. In de praktijk is dat niet altijd eenvoudig. Als u onlangs nog geld op die buitenlandse rekening stortte, kunt u uiteraard moeilijk ontkennen dat u van het bestaan van die rekening afwist. Maar als er al jaren geen kapitalen meer worden overgebracht naar die rekening, ligt dat anders.

Betwisten loont (soms)

Wordt u dus gecontacteerd door de fiscus over het feit dat u een buitenlandse rekening niet hebt aangegeven, dan kan het de moeite lonen om een belastingverhoging van 50% te betwisten als er geen kwaad opzet in het spel is. De fiscus moet namelijk overtuigend kunnen bewijzen dat u de intentie had om de belastingdiensten te misleiden. In het verleden zijn er al gevallen geweest waarbij de fiscus de belastingverhoging heeft verminderd tot 10%.